Achtste groepers huilen niet.

Ik heb de film achtste groepers huilen niet op 14 oktober thuis gekeken.Ik had de film een half jaar geleden ook in de bioscoop gezien. De film is geregisseerd door Dennis Bots en het filmscenario is geschreven door Karen van Holst. Een paar acteurs in de film zijn Hanna Obbeek (Akkie), Nils Verkooijen (Joep), Fiona Livingston (Elise) en Eva Van Der Gucht (juf Ina).

De film speelde zich vooral af in het ziekenhuis en op school. In het ziekenhuis hing een bedroefde sfeer maar op andere momenten ook wel vrolijk. In de klas zijn de leerlingen van groep 8 bijna altijd blij en vrolijk. De liedjes in de film waren erg mooi vooral de laatste het kamp lied. Het verhaal werd in een goede volgorde vertelt. De scene dat Akkie te horen kreeg dat ze nooit meer beter zou worden is me bijgebleven.

Akkie is 11 jaar en zit in groep 8. Ze houd heel erg van voetbal. Dat doet ze heel vaak op school, op de voetbalclub en na school met haar vriendinnen. Ze kan heel goed voetballen. Groep 8 is een belangenrijk jaar juf Ina stoomt de klas klaar voor de citotoets. Dit jaar gaan ze ook met de hele klas op kamp en hebben ze een voetbal toernooi waar Akkie heel graag aan mee wil doen. Akkie krijgt op school zomaar een bloedneus en dat gebeurd vaker en ze voelt zich niet goed. Ze gaat met haar moeder naar het ziekenhuis en krijgt daar te horen dat ze leukemie heeft. Ook al is ze ziek kan ze het niet laten om vanuit het ziekenhuis zich met alles te bemoeien zoals de teamopstelling bij het voetbaltoernooi. Ze verblijft af en toe in het ziekenhuis als ze thuis is gaat ze halve dagen naar school. Ze mag na veel aandringen mee op kamp als ze rustig aan doet. Ze word langzamerhand kaal door de chemo therapie. Na een tijdje krijgt ze te horen dat de kanker ook in haar hersenen zit en dat ze nooit meer beter word. Daarom verblijft Akkie nu alleen nog maar in het ziekenhuis als verrassing speelt haar klas een voetbalwedstrijd op het veldje van het ziekenhuis kort daarna sterft Akkie. Haar klas probeert zich groot te houden maar ze moeten er uiteindelijk toch om huilen.

Akkie vind Joep al een tijdje leuk en op kamp is dat steeds meer geworden. Joep vond haar ook leuk en toen ze overleed was hij echt verdrietig. Elise was de beste vriendin van Akkie. Omdat Akkie niet mee kon doen met het voetbaltoernooi moedigde ze Elise aan om in haar plaats te gaan. Elise dacht altijd dat ze niet kon voetballen maar op aandringen van Akkie heeft ze toch meegedaan in haar plaats en dat ging beter dan ze dacht.

De film wil een boodschap mee brengen hoe het zou zijn als je kanker heb en hoe dat is voor andere in je omgeving. Heel veel mensen schelden met die ziekte en ik denk dat onder andere daar de film voor bedoeld is dat dat minder word of dat mensen nadenken voordat ze iets zeggen.

Toen ik naar de film ging zag ik wel wat ik al een beetje verwachte het heeft aan mijn verwachtingen voldaan. Het moment waarop bekend werd dat Akkie nooit meer beter werd heeft het meeste indruk op me gemaakt.

Ik vind de film heel mooi maar ook zielig omdat kanker een hele erge ziekte is en al helemaal als je nooit meer beter word. Er zitten ook veel leuke momenten in de film zoals op kamp, in het ziekenhuis en in de klas. Ik vind het een mooi verhaal omdat het een goed onderwerp heeft. Het heeft ook een boodschap voor alle kijkers. De hoofdrol speelster heeft voor de film haar echte haar af laten scheren dat is heel mooi! De film maakt indruk omdat je ziet hoe het is als iemand die ziekte heeft en hoe dat is voor andere mensen.